Dallime mes rishikimeve të "Memoria sulla lingua Albanese"
(Krijoi faqen me "Memoria sulla lingua Albanese di Giuseppe Crispi parapamje (Arbërisht: Zef Krispi; 1781-1859) ishte filolog dhe prift italian i arbëreshëve. Një nga figurat më të rëndësishme të komunitetit arbëresh të Siçilisë të asaj periudhe, ai shkroi një sërë veprash për gjuhën shqipe. Nipi i tij, Francesco ishte Kryeministër i Italisë në fund të shekullit të 19-të. Krispi konsiderohej si një shqiptar i lidhur ngus...") |
vNo edit summary |
||
| Rreshti 1: | Rreshti 1: | ||
Memoria sulla lingua Albanese di Giuseppe Crispi | Memoria sulla lingua Albanese di Giuseppe Crispi | ||
[[Skeda:Memoria sulla lingua Albanese.jpg|parapamje]] | [[Skeda:Memoria sulla lingua Albanese.jpg|parapamje]] | ||
Libri “Kujtesa për gjuhën shqipe” është shkruar nga Giuseppe Crispi në vitin 1831. Ky tekst është një analizë e gjuhës shqipe dhe e gramatikës së saj. Crispi shqyrton strukturën e gjuhës dhe evolucionin e saj historik, duke dhënë shembuj të fjalëve dhe frazave të zakonshme. Libri është i ndarë në tre pjesë: pjesa e parë përshkruan alfabetin e shqipes dhe shqiptimin e tij, pjesa e dytë shqyrton morfologjinë e gjuhës dhe pjesa e tretë përfshin sintaksën. Ky tekst konsiderohet një kontribut i rëndësishëm në njohjen e gjuhës shqipe dhe gramatikës së saj dhe përdoret edhe sot si referencë nga studiuesit e gjuhësisë. | |||
(Arbërisht: Zef Krispi; 1781-1859) ishte filolog dhe prift italian i arbëreshëve. Një nga figurat më të rëndësishme të komunitetit arbëresh të Siçilisë të asaj periudhe, ai shkroi një sërë veprash për gjuhën shqipe. Nipi i tij, Francesco ishte Kryeministër i Italisë në fund të shekullit të 19-të. | (Arbërisht: Zef Krispi; 1781-1859) ishte filolog dhe prift italian i arbëreshëve. Një nga figurat më të rëndësishme të komunitetit arbëresh të Siçilisë të asaj periudhe, ai shkroi një sërë veprash për gjuhën shqipe. Nipi i tij, Francesco ishte Kryeministër i Italisë në fund të shekullit të 19-të. | ||
| Rreshti 7: | Rreshti 11: | ||
Monografia ndikoi te autorë të tjerë arbëreshë si Giuseppe Schiro, të cilin ai ndoshta e përdori si pikë referimi në vitin 1834 në librin e tij Marrëdhëniet midis Epirit dhe Mbretërisë së Dy Sicilive. | Monografia ndikoi te autorë të tjerë arbëreshë si Giuseppe Schiro, të cilin ai ndoshta e përdori si pikë referimi në vitin 1834 në librin e tij Marrëdhëniet midis Epirit dhe Mbretërisë së Dy Sicilive. | ||
Publikimet e tjera të tij përfshijnë vepra për komunitetet arbëreshe të Siçilisë dhe tekste të ndryshme shkollore. | Publikimet e tjera të tij përfshijnë vepra për komunitetet arbëreshe të Siçilisë dhe tekste të ndryshme shkollore. | ||
[[ | |||
[[Kategoria:Libra]] | |||
[[Kategoria:Libra botuar më 1831]] | |||
[[Kategoria:Libra italisht]] | |||
[[Kategoria:Autor Giuseppe Crispi]] | |||
Versioni aktual i datës 12 mars 2024 09:38
Memoria sulla lingua Albanese di Giuseppe Crispi
Libri “Kujtesa për gjuhën shqipe” është shkruar nga Giuseppe Crispi në vitin 1831. Ky tekst është një analizë e gjuhës shqipe dhe e gramatikës së saj. Crispi shqyrton strukturën e gjuhës dhe evolucionin e saj historik, duke dhënë shembuj të fjalëve dhe frazave të zakonshme. Libri është i ndarë në tre pjesë: pjesa e parë përshkruan alfabetin e shqipes dhe shqiptimin e tij, pjesa e dytë shqyrton morfologjinë e gjuhës dhe pjesa e tretë përfshin sintaksën. Ky tekst konsiderohet një kontribut i rëndësishëm në njohjen e gjuhës shqipe dhe gramatikës së saj dhe përdoret edhe sot si referencë nga studiuesit e gjuhësisë.
(Arbërisht: Zef Krispi; 1781-1859) ishte filolog dhe prift italian i arbëreshëve. Një nga figurat më të rëndësishme të komunitetit arbëresh të Siçilisë të asaj periudhe, ai shkroi një sërë veprash për gjuhën shqipe. Nipi i tij, Francesco ishte Kryeministër i Italisë në fund të shekullit të 19-të.
Krispi konsiderohej si një shqiptar i lidhur ngushtë me pellazgët, frigishten, maqedonasit dhe "proto-eolian", pra "paraardhës" i greqishtes, e cila sipas tij kishte humbur "karakteristikat e lashta" gjatë mijëvjeçarëve.
Monografia ndikoi te autorë të tjerë arbëreshë si Giuseppe Schiro, të cilin ai ndoshta e përdori si pikë referimi në vitin 1834 në librin e tij Marrëdhëniet midis Epirit dhe Mbretërisë së Dy Sicilive. Publikimet e tjera të tij përfshijnë vepra për komunitetet arbëreshe të Siçilisë dhe tekste të ndryshme shkollore.